10 فروردین 1403

رشت شهری که خلاقیتش در غذا گوش جهان را کر کرد اما مسئولینش چیزی نشنیدند

خبر راست/سجاد علیپور

رشت را بیشتر با بارانهای نقره ای اش میشناسند همان باران های خاکه سبک بی نظیر در جهان که با نسیم در آسمان تاب میخورد ، شهری که مردمانش به خوش خوراک و خوش لباس بودن شهره هستند و اینها رشت را به پرجمعیت ترین شهر شمال کشور تبدیل کرده است،مردم تنوع طلب و نو گرا ، در خوراک روزمره خود نیز خلاق هستند و اکنون رشتیها شهر خود را در یونسکو بعنوان شهر خلاق غذا به دنیا معرفی میکنند اما تا کنون مسئولین شهرچقدر توانستند از فرصتها بهره ببرند؟

بزرگترین شهر گیلک نشین جهان رتبه سوم گردشگر پذیری ایران را داراست اما توان بهره برداری از سرمایه عظیم گردشگری در این شهر وجود ندارد شهری با هتل ها و اقامتگاههای محدود که مسافرانش اغلب در پارکها و فضای سبز و پیاده رو ها اقامت میکنند که شاید اگر فرهنگ بالای مردمش نبود هیچگاه رتبه سومین شهر گردشگر پذیر کشور را از آن خود نمیکرد مسافرانی که با خانواده خود در محیط باز و بدون نگهبان میتوانند صبح را به شب برسانند،این موهبت در هیچ کجای ایران یافتنی نیست.

‎رشت با داشتن ۱۷۰ نوع غذای محلی بعنوان شهر خلاق خوراک شناسی معرفی شد که این تنوع بی نظیر غذایی در ابتدا بخاطر تنوع بسیار زیاد گونه های گیاهی و نیز علاوه بر ماهیان متنوع دریای خزر و گوشت حیوانات اهلی وجود پرندگان بومی و وحشی نیز بی تاثیر نبوده است بطوریکه در فصل زمستان به رقم کمبود منابع غذایی در کشور در این شهر بیش از ۷۰ نوع غذا پخته میشود که صد البته تاریخ کهن این منطقه و خلاقیت گیلک ها در استفاده از منابع خدادادی بسیار پررنگ تر به نظر میرسد زیرا شهرها و یا استانهای همجوار نیز چنین شرایط اقلیمی را دارا هستند اما این خاصیت منحصر به فرد در آنجا دیده نمیشود.
‎مطمئنا رستورانهای رشت بعنوان ایستگاه مسافران و گردشگران و البته شهروندان رشتی باید مملو از جمعیت باشد اما بجز تعدادی اندک بقیه رستورانها حال و روز خوشی ندارند با بررسی منوی همه رستورانها اثری از ۱۷۰ گونه خوراک ‌رشتی که نه در واقع بجز کباب و نهایتا میرزا قاسمی چیز دیگری پیدا نخواهید کرد همان میرزا قاسمی که بعنوان لوگوی غذای رشتی در دنیا شناخته شده.

‎گویی مسئولین کلانشهر رشت هدفی بجز ثبت نام رشت در یونسکو نداشته اند و در واقع فراموش کرده اند که هدف از تاسیس شبکه شهرهای خلاق، سوق دادن شهرهای عضو به افزایش همکاری‌های بین‌المللی به منظور توجه بیشتر به خلاقیت به عنوان وسیله دستیابی به توسعه پایدار و افزایش شمار گردشگران بین‌المللی و در نهایت رونق اقتصادی و فرهنگی بوده است به عنوان مثال در رشت ، شهری که هیچ وقت نمیخوابد گاریهای کباب از نیمه های شب به خیابانها می آیند و تا صبح با کباب و کته پذیرای شب زنده داران رشتی هستند پدیده منحصر به فردی که فقط در این شهر شاهد آن خواهید بود کاسبانی با سابقه بیش از ۵۰ سال که هم اکنون از ترس ماموران که خدای نکرده در منقلشان آب نریزند با ترس کسب روزی میکنند و یک تنه جور فرهنگ یک شهر را میکشند و دریغ از توجه مسئولان که سامانی به شغلشان دهند و عدم حمایت و نظارتی که سبب شد مردم بخاطر چند متخلف ناجوانمردانه نامش را کباب کثیف بگذارند.
و این نامهربانی ها به شهر من رشت همچنان ادامه خواهد داشت اگر من و شما برای حفظ فرهنگ و آداب گذشتگانمان تلاش نکنیم و اگر برای آموختن و یاددادن غذاهای بومی کوشش نکنیم نسل بعد از ما چیزی برای افتخار نخواهد داشت.

 

سجاد علیپور

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *